ปากเสียงของคนท้องถิ่น เพื่อการพัฒนาประเทศ
สังคม / บุคคล ย้อนกลับ
เชียงใหม่ นายอำเภอแม่แตงสั่งเร่งช่วยเหลือหนุ่มพิการทางจิตไม่เคยทำบัตรประชาชน
19 ส.ค. 2566

นายอำเภอแม่แตง สั่งตรวจสอบพร้อมเร่งช่วยเหลือหนุ่มพิการบกพร่องสภาวะจิตใจวัย 18 ปีให้ได้ทำบัตรประจำตัวประชาชนครั้งแรกในชีวิต หลังพ่อแม่แยกทางแล้วทิ้งให้ตายายรับจ้างเฝ้าสวนเลี้ยงดูตั้งแต่อายุ 6 เดือน คาดแล้วเสร็จไม่เกินสัปดาห์หน้า เปิดโอกาสเข้าถึงสวัสดิการและมาตรการช่วยเหลือต่างๆ ตามนโยบายของรัฐ 

นายชัยณรงค์ นันตาสาย นายอำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ สั่งการให้นายวิสุทธิ์ จรบุรี ปลัดอำเภอแม่แตง (หัวหน้าฝ่ายทะเบียนและบัตร) ลงพื้นที่หมู่ที่ 18 บ้านหนองผึ้ง ตำบลอินทขิล อำเภอแม่แตง พร้อมกับนายบุญญฤทธิ์ นิปวณิชย์ หัวหน้าศูนย์บริหารการทะเบียนภาค 5 สาขาจังหวัดเชียงใหม่ เพื่อให้ตรวจสอบและให้การช่วยเหลือดำเนินการทำบัตรประจำตัวประชาชน นายสีไว ศรีธงชัย อายุ 18 ปี ซึ่งเป็นผู้พิการที่มีความบกพร่องด้านสภาวะจิตใจ เนื่องจากได้รับการร้องขอว่านายสีไว ยังไม่เคยทำบัตรประจำตัวประชาชนมาก่อน ทำให้ไม่มีบัตรประจำตัวประชาชนและเสียโอกาสในการเข้าถึงสวัสดิการหรือมาตรการช่วยเหลือต่างๆ ตามนโยบายของรัฐ เพราะพ่อแม่แยกทางกันและทอดทิ้งนายสีไว ที่มีปัญหาความพิการมาตั้งแต่กำเนิด ให้อยู่กับตายายที่เป็นบุคคลไร้สัญชาติ ที่บ้านหนองผึ้ง ตำบลอินทขิล อำเภอแม่แตง มาตั้งแต่อายุ 6 เดือน

เบื้องต้นจากการตรวจสอบโดยมีนายอุดม สายฟองมูล ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 18 บ้านหนองผึ้ง และตากับยายของนายสีไว ร่วมให้ข้อมูลพร้อมนำเอกสารหลักฐานต่างๆ ของนายสีไว มาประกอบ ได้แก่ สูติบัตร,สำเนาทะเบียนบ้าน,เอกสารรับรองความพิการ และวุฒิการศึกษา เป็นต้น ทราบว่า นายสีไว มีสัญชาติไทย เกิดจากพ่อที่เป็นคนไทยชาวจังหวัดอุดรธานีกับแม่ที่เป็นชาวไทยใหญ่ โดยคลอดที่โรงพยาบาลแม่แตง และมีการแจ้งเกิดที่เทศบาลตำบลศรีมหาพน อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อเดือน ก.ย.2548 จากนั้นเดือน ต.ค.48 ได้มีการแจ้งย้ายชื่อเข้าทะเบียนบ้านของพ่อที่จังหวัดอุดรธานี แต่เมื่ออายุได้ประมาณ 6 เดือน พ่อแม่ได้แยกทางกัน และนำนายสีไว มาทิ้งไว้ให้ตายายเลี้ยงอยู่ที่อำเภอแม่แตง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา 

โดยนายสีไว มีปัญหาความพิการมาตั้งแต่กำเนิด เป็นอุปสรรคต่อการเรียน ทำให้เรียนหนังสือจบแค่ชั้นประถมศึกษา แล้วออกมาอยู่บ้านช่วยงานตายายที่มีอาชีพรับจ้างเฝ้าสวน และต้องเดินทางไปพบแพทย์เป็นประจำเพื่อรับการรักษาอย่างต่อเนื่องที่โรงพยาบาลนครพิงค์ แต่เนื่องจากตายายต้องทำงานหาเช้ากินค่ำและมีรายได้น้อย ทำให้บางครั้งไม่สามารถไปพบแพทย์และรับยาได้ตามนัดอยู่บ่อยครั้ง นอกจากนี้ที่ผ่านมาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่ตรวจรักษาเคยออกเอกสารรับรองความพิการให้นายสีไว เพื่อนำไปทำบัตรประจำตัวคนพิการ ตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เพื่อรับสิทธิ์ความช่วยเหลือต่างๆ ที่จะเป็นการบรรเทาภาระของตากับยาย

อย่างไรก็ตามที่ผ่านมาเมื่อไปติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อขอทำบัตรประจำตัวคนพิการ ปรากฏว่าไม่สามารถทำได้ เนื่องจากจำเป็นต้องใช้บัตรประจำตัวประชาชนเป็นหลักฐานประกอบด้วย แต่นายสีไว ไม่มีบัตรประจำตัวประชาชน เพราะเคยไปติดต่อสอบถามเพื่อจะทำบัตรเมื่อหลายปีก่อนตั้งแต่ที่ยังเป็นเด็กชาย แต่ไม่สำเร็จ เนื่องจากเจ้าหน้าที่แจ้งว่าต้องให้พ่อของนายสีไว มาแสดงตัวรับรอง แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะพ่อของนายสีไว ต้องโทษจำคุกอยู่จนถึงปัจจุบัน ทำให้ตากับยายเข้าใจว่าไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว จึงปล่อยเลยตามเลยเรื่อยมาตลอดหลายปี จนกระทั่งมีผู้แนะนำให้ขอคำปรึกษาจากหัวหน้าศูนย์บริหารการทะเบียนภาค 5 สาขาจังหวัดเชียงใหม่ และประสานทางนายอำเภอแม่แตง ตรวจสอบให้การช่วยเหลือ            

ทั้งนี้นายวิสุทธิ์ จรบุรี ปลัดอำเภอแม่แตง (หัวหน้าฝ่ายทะเบียนและบัตร) เปิดเผยภายหลังจากการลงพื้นที่ว่า เบื้องต้นจากการตรวจสอบข้อมูลและเอกสารหลักฐานต่างๆ ที่มีการนำมาแสดง พบว่านายสีไว เป็นผู้พิการที่มีความบกพร่องด้านสภาวะจิตใจ และเป็นบุคคลสัญชาติไทย ที่ไม่เคยทำบัตรประจำตัวประชาชนมาก่อน ซึ่งจากนี้เตรียมรายงานผลการลงพื้นที่ตรวจสอบให้ทางนายอำเภอ ที่มีความเป็นห่วงปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนได้ทราบและดำเนินการช่วยเหลือในการทำบัตรประจำตัวประชาชนให้กับนายสีไว ที่สำนักทะเบียนอำเภอแม่แตง ตามขั้นตอนต่อไป คาดว่าน่าจะสามารถดำเนินการได้แล้วเสร็จภายในสัปดาห์หน้า จากนั้นนายสีไว สามารถนำบัตรประจำตัวประชาชนไปทำบัตรประจำตัวคนพิการ รวมทั้งเข้าถึงสวัสดิการหรือมาตรการช่วยเหลือต่างๆ ตามนโยบายของรัฐต่อไป ซึ่งน่าจะเป็นการช่วยแบ่งเบาภาระให้กับตายายที่ดูแลนายสีไว ลงได้ในระดับหนึ่ง

 

หนังสือพิมพ์ OPT NEWS ONLINE
วันที่ 16 - 30 เมษายน 2567
อปท.เชิญเป็นแขก ดูทั้งหมด
27 ธ.ค. 2566
แพทย์ พยาบาล หรือบุคลากรทางการแพทย์ เป็นอาชีพที่ต้องเสียสละตนเองเพื่อผู้อื่น ไม่เพียงต้องดูแลรักษาผู้ป่วยตามหลักการทางการแพทย์เท่านั้น แต่ต้องเข้าใจและเข้าถึงจิตใจของผู้ป่วยอย่างแท้จริงอีกด้วย ดังนั้น ผู้ที่จะทำงานอาชีพนี้ ต้องมีหัวใจและอุดมการณ์ที่มีความเสียส...